DE CIRCEL

Vandaag wil ik het hebben over de cirkel. Een prachtig symbool van God en eeuwigheid, van oneindigheid. De cirkel is tijdloos. Het heeft geen begin of einde. Voor mij is het verder ook een symbool van Eenheid.

Laat me het uitleggen. Stel je de cirkel voor als de schepping. In het midden zie je een stip. Die stip stelt de oerzon voor van waaruit heel de schepping wordt gestuurd. De zon is natuurlijk het symbool van het Licht. Stel je dus het licht of Liefde voor die uitstraalt naar alle kanten. Heel het binnenste van de cirkel wordt door dat Licht of Liefde gestuurd.

Stel je nu buiten de middenstip (God of Liefde) voor dat heel de cirkel wordt gevuld met allemaal stippen, die allemaal manifestaties zijn die God of het Leven geschapen heeft. Al die stippen hebben hun eigen plek binnen de cirkel, binnen de oneindigheid, binnen het Leven. Doordat alle stippen of manifestaties voortkomen uit of uitbreidingen zijn van Goddelijke Liefde, zijn alle manifestaties dus Onvoorwaardelijke of Goddelijke Liefde. 

Zoals gezegd hebben alle stippen of manifestaties hun eigen ruimte binnen de cirkel. Deze stippen opereren allen vanuit Liefde en vanuit Eenheid, daar elke stip alle andere stippen als Liefde ziet. Als een stip als een ander zou wensen te zijn, dan neemt die stip als het ware de plaats in van de andere stip waardoor er een leegte in de cirkel ontstaat, wat betekent dat de Eenheid niet meer is. Geen enkele stip heeft dan ook de intentie op welke manier ook te willen zijn als een ander. Iedere stip kent en weet haar Waarde en Kracht, en is zich bewust van Wat zij in werkelijkheid is. Als elke unieke stip enkel Liefde is, dan is er ook in werkelijkheid maar EEN. 

Maar aangezien elke stip haar eigen ruimte inneemt en aldus haar eigen eigenschappen en talenten heeft, zal de ENE zich door iedere stip op een unieke manier uitdrukken. Liefde bepaalt door de uniciteit van elke stip op welke manier Zij zich zal uitdrukken. Doch elke uitbreiding of uitdrukking – stip - is zoals gezegd even waardevol of gelijkwaardig.

Laten we nu eens de vergelijking maken met het menselijke ras. Wij zijn aldus de stippen binnen de cirkel. Wij worden allen door de middenstip (Vader-Moeder-Leven of God) gedragen. Hetgeen betekent dat wij in werkelijk een uitbreiding van God zijn. Wij zijn dus Onvoorwaardelijke of Goddelijke Liefde die de hele schepping omvat.

Dit zijn wij echter door onze incarnaties vergeten, waardoor we ons totaal met ons lichaam hebben geïdentificeerd. En daardoor met angst. Ons ego heeft ons helemaal in zijn greep. Dit is de oorzaak dat wij altijd een schuldige aanwijzen. Maar de bestaanswetten leren ons dat wij allen alleen zelf verantwoordelijk zijn voor alles in ons leven. Elke gedachte, overtuiging is hetgeen wat wij scheppen, wat betekent dat wij alleen onze eigen gedachten kunnen en zullen zien.

Gelukkig zal er altijd een moment komen in de tijd dat elk van ons tot de conclusie komt dat het (over)leven hier op aarde je nooit gelukzaligheid zal schenken. Werkelijke Gelukzaligheid is eeuwigdurend. En al het leven hier op aarde is onderhevig aan verandering oftewel groei. Zeker, groei, hetgeen betekent dat verandering noodzakelijk is. Want alle gebeurtenissen schenken ons de gelegenheid om in bewustzijn te groeien. Het is echter aan het individu om te beslissen hoe lang men in onwetendheid wenst te (over)leven. 

Op aarde heerst het afgescheiden bewustzijn. Maar zoals in de cirkel zijn wij, aldus de stippen, allen verbonden door Liefde en Eenheid. Deze Kennis ligt allemaal opgeslagen in onszelf, in ons hart. En ook al is een stip, een persoon, zich dat niet bewust, wij allen zijn alleen maar hier om terug te keren naar Huis, of naar het Goddelijk Bewustzijn. 

Het prachtige is dat wij allen tezamen zeker het Koninkrijk der Hemelen zullen creëren, en dat dit op het moment al aan de gang is. Natuurlijk, het zal in tijdsrekening nog een behoorlijk aantal jaren lijken te duren. Doch vanuit eeuwigheidsperspectief gebeurt alles nu. Hoe fantastisch is het om te weten vanuit vertrouwen dat wij allen weer de oorspronkelijke stippen zullen worden, die we bedoeld zijn om te zijn, waardoor we allen vanuit Liefde met elkaar zullen leven. Er zal geen enkel onderscheid meer zijn. Iedereen wordt volledig geaccepteerd voor wie hij/of zij is. De Christus zal in iedere stip gezien worden. En iedereen zal vanuit die Liefde dienstbaar zijn aan de ander. En zo zal de mensheid weer volkomen en volmaakt EEN zijn. 

Laten we daarom onze onwetende persoonlijkheid los laten en ons hart openen voor de zuivere, volmaakte, onvoorwaardelijke, onpersoonlijke (Liefde voor heel de schepping, en niet alleen voor enkele speciale mensen of dingen) Liefde en weten dat : “ik leef, maar niet ik, doch Christus (de Liefde van God) door mij heen.”